Joomla nasıl benim İkigai'm oldu?

Joomla'nın teknik ve ciddi bir şey olduğunu kabul ediyoruz, ancak üzerinde çok fazla zaman harcıyoruz ve sonuçta hayatımızda çok yer kaplıyor.

Sonuç olarak Joomla ile ilişkimiz felsefi, hatta metafizik hale geliyor...

Konfüçyüs veya Goethe " Amaç yoldur " diye yazmıştı (uygunsa silin), bu yüzden Joomla ile izlediğim yolu sizinle paylaşmaya çalışacağım.

Bazıları tesadüf diye bir şeyin olmadığını söylese de Joomla'yla tesadüfen karşılaştım.

İşime olan ilgimi kaybettiğim, çocuklarım doğduğu, hayatıma bir göz atmak ve etkili kararlar almak için ara verdiğim sırada, Mambo'ya Joomla!'dan bahseden bir makaleye rastladım. onu test ettim, yapısını keşfettim ve ona aşık oldum.

Yeni başlayan biri olarak bana mantıklı gelecek şekilde yapılandırılmış ve "hep birlikte" anlamına gelen adı hayattan umduğum şeyleri özetleyen bu yazılımı çok sevdim: paylaşım ve dayanışma.

Joomla hayatımın kalıcı bir parçası oldu. Bu 18 yıl önceydi!

kaşif yılları

Yeni doğan çocuklarıma bakmak için izin aldım.

Olağanüstü bir şey yok... Bana ihtiyaçları vardı, biraz düşünmeye ihtiyacım vardı ve onlara zaman ayırmam gerekiyordu.

Kendinize zaman ayırmak, yeniden odaklanmanıza olanak tanır, ancak bu bencilce bir davranış değildir: etrafınızdakilerin de yararlanabileceği perspektifler açar. Mutlu olmak başkalarını da mutlu eder.

Bu yüzden bebeklerimle bahçecilik yapardım ve küçük işler yapardım ve onların birkaç uyku zamanı bana Joomla'yı keşfetmem, öğrenmem ve anlamam için her zaman coşkuyla zaman verdi.

Yeni insanlarla tanışmak…

4 yıl sonra, bu yeni mesleği icra etmek için gerekli becerilere sahip olamayacağım korkusuyla profesyonel olarak atılım yapmaya karar verdim.

Forumlarda, toplantılarda özgür yazılım hakkında fikir alışverişinde bulunmak için her biri birbirinden dost canlısı insanlarla tanıştım ve bir gün içlerinden biri beni ilk Joomladay'ıma davet etti.

Bu başka bir açıklamaydı!

Konuşmacıların ne dediğini anladım ve ulaşamayacağım gibi görünen ve mantıksızca korktuğum bu dünyanın bir parçası oldum ve onun dilini konuştum!

Yavaş yavaş bir Joomler haline geliyordum, ama belki de farkında olmadan başından beri öyleydim?

Joomla arkadaşlarım benim için kapıları açtılar, bana fikir verdiler, destek verdiler ve aldıklarımı paylaşmam için beni teşvik ettiler.Forumlardaki soruları cevaplamak, dokümantasyonu tercüme etmek, ihtiyacı olan kişileri eğitmek için zaman ayırdım ve bu bana her zaman kazandırdı büyük zevk.

…ve ruh eşleri

Ayrıca birçok meslektaşımın da aynı yolu izlediğini, aynı yaklaşıma sahip olduğunu, aynı yönelimleri paylaştığını ve hepsinden önemlisi aynı bilgiye açlığa ve aynı meraka sahip olduğunu keşfettim.Bazı harika ruhlarla, bazı sakin insanlarla tanıştım ve Kimisi yaralı, kimisi gerçek dostluklar kurmanın mutluluğunu, kimisini fiziki olarak tanımanın mutluluğunu, kimisini ise kaybetmenin hüznünü yaşadım...

Amacı bulmak

Tutkularımdan biri, herkesin kendini sorgulamasına, yönünü bulmasına ve daha iyi bir dünyaya katkıda bulunmasına olanak tanıyan, diğerlerinin yanı sıra felsefi okumadır.

Böylece Japonların uzun, sağlıklı ve mutlu bir yaşam sürmenin sırrını anlatan kitaplar okuma fırsatım oldu.

Fitness ipuçlarından diyet tavsiyelerine kadar, Japonlara göre hepimizin bir İkigai'ye sahip olduğumuzu keşfettim: bizi her sabah kalkmaya ve hayatımızın sorumluluğunu üstlenmeye iten bir varoluş nedeni.

Prensip basittir: İçimizde bir şey vardır, bu bizim varoluş nedenimizdir.

İkigai şu yolların kesiştiği noktada bir kavramdır:

neyde iyisin
Ne için ödeme yapılabilir?
Dünyanın neye ihtiyacı var
neyi seviyorsun

Kendinizinkini arayabilirsiniz ve onu bulduğunuzda onu geliştirmeniz gerekir, çünkü o size her sabah kalkma gücü verir.

Bazıları için botanik, bazıları için yemek yapmak, kitap yazmak, beden eğitimi... Önemli olan yukarıdaki kavramlar arasında doğru dengeyi kurmaktır.

Farzedelim...?

Tahmin edebileceğiniz gibi hikayemi okuduktan sonra İkigai'mi aradım, kendime sorular sordum ve sonunda cevap ortaya çıktı: Ya Joomla olsaydı?

Bunda iyiyim (peki, çok da kötü değil)
Bunun için para alabilirim (az da olsa hayatta kalmama yetecek kadar)
Dünyanın buna ihtiyacı var (paylaşmaya, sevgiye, dayanışmaya)
ve hepsinden önemlisi Joomla'yı seviyorum

Sanırım İkigaï'mi Joomla'da buldum. Hata yapmış olma ihtimalimi göz ardı etmiyorum ama bu arada onu geliştireceğim, ona bakacağım ve onun sağlığıma katkıda bulunmasını sağlayacağım. mutlu yaşlılık.